Zoals je bij ABBA aan ‘Dancing Queen’ denkt, zo roept de naam Edmund White automatisch A boy’s own story (1982) op. Die classic van de homoliteratuur staat nog overeind, maar White’s latere werk krijgt weinig aandacht.
De grootste verandering in Our young man is White’s stijl. Ooit was die van een Virgina Woolf-achtige gedetailleerdheid, nu gooit White zijn verhaal uit de losse pols uit de pagina. Even losjes hopt White van personage naar personage, om ons telkens een andere blik te bieden op de hoofdpersoon, Guy. Guy zelf is namelijk een zwart gat. De jonge Fransman komt in de jaren ’80 naar de VS, waar hij een mooie carrière als model opbouwt. Guys schoonheid levert hem veel aandacht op, maar ze werkt ook als een canvas: iedereen projecteert op hem een persoonlijk idee van perfectie.
Guy, een Europeaan in de VS, verbaast zich over de culturele verschillen en blijft altijd een toeschouwer, terwijl de mensen om hem heen juist concrete dingen van hem verwachten. Hij raakt gewend aan en verwend door alle aandacht, zodat hij niet opmerkt dat zijn minnaars zichzelf kwetsen aan zijn lege perfectie. Our young man haalt zijn kracht uit de clash tussen de oppervlakkige levens van de personages en de afgronden die opeens in hen kunnen opengaan.
Edmund White, Our young man.
Bloomsbury Publishing, 282 blz., € 18
De grootste verandering in Our young man is White’s stijl. Ooit was die van een Virgina Woolf-achtige gedetailleerdheid, nu gooit White zijn verhaal uit de losse pols uit de pagina. Even losjes hopt White van personage naar personage, om ons telkens een andere blik te bieden op de hoofdpersoon, Guy. Guy zelf is namelijk een zwart gat. De jonge Fransman komt in de jaren ’80 naar de VS, waar hij een mooie carrière als model opbouwt. Guys schoonheid levert hem veel aandacht op, maar ze werkt ook als een canvas: iedereen projecteert op hem een persoonlijk idee van perfectie.
Guy, een Europeaan in de VS, verbaast zich over de culturele verschillen en blijft altijd een toeschouwer, terwijl de mensen om hem heen juist concrete dingen van hem verwachten. Hij raakt gewend aan en verwend door alle aandacht, zodat hij niet opmerkt dat zijn minnaars zichzelf kwetsen aan zijn lege perfectie. Our young man haalt zijn kracht uit de clash tussen de oppervlakkige levens van de personages en de afgronden die opeens in hen kunnen opengaan.
Edmund White, Our young man.
Bloomsbury Publishing, 282 blz., € 18
Geen opmerkingen:
Een reactie posten