donderdag 25 augustus 2016

Signalementen // Punthoeden en politiek

Diepgaande en enthousiaste analyses van popmuziek zijn zeldzamer dan gays zonder Grindr op hun mobiel. De Brit Ramzy Alwakeel bewijst in Smile if you dare nochtans dat er veel te zeggen valt over pop. Zijn onderwerp is Very, de vijfde studioplaat van de Pet Shop Boys. Nog altijd wordt elke nieuwe plaat van het elektr-ironische duo afgewogen tegen Very. Dat ligt aan meer dan de muziek. Very is een Gesammtkunstwerk, waarin de lyrics, de productie, de unieke vormgeving van de plaat (tactiel, met Lego-achtige noppen op het cd-doosje) en de psychedelische muziekvideo’s een apart universum scheppen. In dat kader hebben de Boys het (volgens Alwakeel) over coming-out en aids, utopieën en de politieke realiteit, gays als moderne aliens, de valse authenticiteit van Nirvana en vooral over virtualiteit. Very dateert immers uit 1993, de beginjaren van het internet.
‘Very is primarily a virtual space’, schrijft Alwakeel, ‘and the Pet Shop Boys’ manipulation of it from within serves only to make them seem even stranger.’ Zinniger dingen zijn er zelden geschreven over de plaat waarop ‘Go West’ staat en het boek zelf doet Very recht, met een zorgvuldige vormgeving en illustraties die naar het Very-universum knipogen. Hebbeding voor popfans.

Ramzy Alwakeel, Smile if you dare. Politics and pointy hats with the Pet Shop Boys.
Repeater, 118 blz., € 10,99 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten