‘Op de weg stuurde ze de trage gigant naar het linkerbaanvak. Het was spits. Een automobilist in een gezinswagen in ons kielzog toeterde. Mijn vader leunde uit het raam en schold naar hem. Het toeteren stopte. “Als ze zien dat ik een dame ben, houden ze meteen op”, zei ze.’
Susan Faludi had weinig reden om na al die jaren haar vader weer op te zoeken. Steve Faludi was een onmogelijke echtgenoot en vader, een huistiran, wiens gedrag zo gewelddadig werd dat zijn vrouw hem op straat zette. Steve keerde terug naar zijn geboorteland, Hongarije, en liet niets meer van zich horen. Totdat hij, jaren later, zijn wedergeboorte aankondigt. Hij heet nu Stéfanie.
In the darkroom, het boek dat Susan Faludi aan haar vader wijdde, is geen sentimenteel herenigingsverhaal en nog minder een hoeraatje voor transseksualiteit in het algemeen. Faludi bouwt haar boek op rond de gesprekken/confrontaties met haar vader – en ze doet dat erg goed, met gevoel voor spanningsopbouw en dramatiek – maar het boek krijgt vleugels als ze de familiale sores overstijgt en nadenkt over identiteit.
Faludi plaatst vraagtekens bij de gewoonte om je identiteit te laten bepalen door je seksualiteit. En wat is dat überhaupt, ‘the real me’? In het geval van haar vader heeft de sekswijziging niet geholpen. Integendeel, ‘een vrouw worden had alleen maar een barricade toegevoegd, een andere façade om je achter te verschuilen’. Omdat Steve Faludi een Hongaarse Jood is, kan zijn dochter het ook hebben over nationale identiteit en hoe de politiek die identiteit bruusk kan bijstellen. In de donkere kamer is rijk, komisch en dramatisch. Het zou me niet verbazen als dit non-fictieboek vroeg of laat verfilmd wordt.
Susan Faludi, In the darkroom.
William Collins, 417 p., € 15,99
De Nederlandse vertaling, In de donkere kamer, is uit bij Hollands Diep.
Susan Faludi had weinig reden om na al die jaren haar vader weer op te zoeken. Steve Faludi was een onmogelijke echtgenoot en vader, een huistiran, wiens gedrag zo gewelddadig werd dat zijn vrouw hem op straat zette. Steve keerde terug naar zijn geboorteland, Hongarije, en liet niets meer van zich horen. Totdat hij, jaren later, zijn wedergeboorte aankondigt. Hij heet nu Stéfanie.
In the darkroom, het boek dat Susan Faludi aan haar vader wijdde, is geen sentimenteel herenigingsverhaal en nog minder een hoeraatje voor transseksualiteit in het algemeen. Faludi bouwt haar boek op rond de gesprekken/confrontaties met haar vader – en ze doet dat erg goed, met gevoel voor spanningsopbouw en dramatiek – maar het boek krijgt vleugels als ze de familiale sores overstijgt en nadenkt over identiteit.
Faludi plaatst vraagtekens bij de gewoonte om je identiteit te laten bepalen door je seksualiteit. En wat is dat überhaupt, ‘the real me’? In het geval van haar vader heeft de sekswijziging niet geholpen. Integendeel, ‘een vrouw worden had alleen maar een barricade toegevoegd, een andere façade om je achter te verschuilen’. Omdat Steve Faludi een Hongaarse Jood is, kan zijn dochter het ook hebben over nationale identiteit en hoe de politiek die identiteit bruusk kan bijstellen. In de donkere kamer is rijk, komisch en dramatisch. Het zou me niet verbazen als dit non-fictieboek vroeg of laat verfilmd wordt.
Susan Faludi, In the darkroom.
William Collins, 417 p., € 15,99
De Nederlandse vertaling, In de donkere kamer, is uit bij Hollands Diep.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten